شهید حسینی پور: ملت قهرمان امام را همچون شی گرانبها در میانتان نگهدارید

بسم رب الشهداء و الصديقين                                                              

«ولا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتاً بل احياء عند ربهم يرزقون» 

نپنداريد كسانی كه در راه خدا كشته شدند مردگانند بلكه زنده اند و نزد خدای خويش روزی می خورند

من وصيت نامه خود را باسلام و درود بر ملت وقهرمان و شهيد پرور اردكان و پدر و مادر گرامی ام شروع می كنم اول سفارش من به ملت قهرمان اردكان اين است اگر چه من كوچكتر از آنم كه به ملت اردكان سفارش بكنم چون اين راه خود راشناخته و در آن راه حركت می كنم ولی به عنوان تذكر می گويم . ملت قهرمان امام را نگهداريد در نمازهايتان امام را دعا كنيد امام را مانند يک شئی گرانبها در ميانتان نگهداريد و مواظب باشيد اين گوهر را از شما نربايند . سخنان رهبر را به گوش جان بشنويد و به آن عمل كنيد چون سخن رهبر سخن امام زمان و ائمه اطهار و پيغمبران است و در نهايت سخن خدا است و دوم اينكه سفارش به پدر و مادرم می كنم. پدر و مادر گراميم من شرم دارم نام شهيد را برخود بگذارم چون می دانم اين لياقت را ندارم ولی می خواهم در مرگم نگرييد و دل دشمن را شاد ننمائيد چون من هدف خود را شناخته و برای رسيدن به هدف خود كشته گشتم.

ولی پدر عزيزو مادر گراميم اميدوارم مرا ببخشيد چون من زياد به شما اذيت كردم من فرزند خوبی براي شما نبودم مادرم بايد مرا ببخشی زيرا من زياد تو را اذيت كردم . مادر مرا ببخش زيرا اگر تو مرا نبخشی خدا هم مرا نمی بخشد . پدر اگر من شما را اذيت كرده ام كه حتماً شما را اذيت كرده ام شما با بزگواری كه هميشه از خود نشان دادی مرا ببخشی مادر گراميم و عزيزم ، خواهرها و برادرانم خوب تربيت كنيدبه برادرانم ياد بدهيد كه بعد از من اسلحه ام را بدست بگيرند.

 منبع: اداره امور فرهنگی، تبلیغات، هنری و اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران استان یزد