شهید هاتفی: نماز جمعه را هرچه باشکوه تر برگزار کنید
به گزارش نوید شاهد یزد، شهید «محمدعلی هاتفی اردکانی» 26 مهر 1346 در شهرستان اردكان به دنيا آمد. پدرش عباس، زيلوباف بود و مادرش صغری نام داشت. تا سوم ابتدايی تحصیل کرد. كارگر بنا بود. با آغاز جنگ تحمیلی به عنوان بسيجی به جبهه رفت. سرانجام 22 بهمن‌ماه 1361 با سمت تک‌تيرانداز در فكه بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. پيكرش مدت‌ها در منطقه بر جا ماند تا 18 آذرماه 1369 پس از تفحص پیکرش در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
وصیتنامه:
«بسم رب شهداء و الصدیقین. ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون.»
مپندارید کسانی‌که در راه خدا جهاد می‌کنند و کشته می‌شوند مرده‌اند بلکه زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی می‌خورند.
امروز که در جبهه‌ها احتیاج به نیرو است جوانان زیادتر بروند و نگذارید برادرانشان خسته شوند. امام خمینی (ره)
بنام الله یاری دهنده روح الله و به نام خدای شهیدان و با سلام و درود به رهبر کبیر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی و بت شکن قرن امام خمینی (ره) و با درود به امت شهید پرور و قهرمان ایران و دیگر خلق‌های جهان و با سلام به تمامی رزمندگان که در جبهه های غرب و جنوب مشغول نبرد با کافران بعثی هستند و با درود بر ارواح پرفتوح شهیدان از صدر اسلام گرفته تا کنون به ویژه شهیدان بدر و اُحُد و شهیدان کربلای حسین و شهیدان کربلای ایران یعنی 72 تن شهید حزب جمهوری و دیگر شهیدان و با آرزوی پیروزی برای تمامی رزمندگان،وصیتنامه خود را آغاز می کنم.
وصیتم به ملت و مردم اردکان این است که نماز جمعه را هر چه با شکوه تر برگزار کنید و در مراسم دعاها به ویژه دعای کمیل و توسل شرکت کنید و ای مردم اردکان نگذارید فرزندتان در خانه ها بمانند و مانع آنها نشوید و بگذارید به جبهه ها بروند و دوست دارم که در مراسم تشییع جنازه ام زیاد شرکت کنند و دوست دارم که دستم را از تابوت بیرون کنند و مشتم را گره بزنید تا مشتی باشد بر دهان منافقین ضد خلق و می خواهم که مادرم در مرگ من گریه نکند و برادرانم نیز از مرگ ناراحت نباشند و گریه نکنند. دیگر عرضی ندارم خداحافظ به امید فتح کربلا و قدس. محمدعلی هاتفی تاریخ 1361/09/18
