شهید محمدحسین ابوئی: شهدا با شمع وجودشان روشنگر راه پیروانشان شدند
به گزارش نوید شاهد یزد، شهید «محمدحسین ابوئی مهریزی» 24 خرداد 1347 در روستای میرک آباد از توابع شهرستان مهریز به دنیا آمد. پدرش رضا کشاورزی می‌کرد و مادرش طلعت نام داشت. دانش آموز چهارم متوسطه بود. با آغاز جنگ تحمیلی به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. سرانجام 20 دی 1365 با سمت آرپی‌جی‌زن در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به پا به شهادت رسید. پیکرش در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
وصیت نامه:
«و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون» آیه 168 سوره آل عمران
گمان نکنید کسانی که در راه خدا کشته می شوند مرده اند بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزی می خورند.
به نام الله پاسدار خون شهیدان و آرام بخش دلهای مومنین و مومنات و با سلام و درود به ائمه اطهار این اسوه های کامل بشریت و نمونه های کامل زهد و تقوا و با سلام و درودهای بی نهایت به محضر یگانه منجی عالم بشریت حضرت مهدی موعود (عج) مصلح کل جهان یگانه هایی و فریادرس فریاد خواهان و مستضعفین دنیا و با سلام و درودی بی کران به محضر مبارک و خجسته جانشین و نایب به حق و راستین آن حضرت امام خمینی (مدظله العالی) هادی و رهبر جوامع اسلامی و مورد علاقه همه مسلمانان عالم و این فریاد رس و یاری کننده ایران در جاهایی که عرصه بر مردم ایران تنگ می شده است.
و با امید جنت برای تمامی شهدا و شادی روحشان، که این شهدا بودند که رفتند و وجودشان چون شمع روشنگر راه ادامه دهندگانش شد و با سلام و آرزوی صبری عظیم و اجری جزیل برای خانواده شهدا، اسرا و مفقودین جنگ تحمیلی که به قول امام این خانواده ها چشم و چراغ این مملکت هستند و انسانها باید مسیر زندگی آنها را برای خود الگو و سرمشق قرار دهند و با امید هر چه سریعتر شفا یافتن مریضان اسلام بویژه معلولین و مجروحین و مصدومین جنگ تحمیلی در ابتدای وصیت نامه ام روی سخنم با پدر و مادر عزیزم است.
ای مادر گرامیم که مرا در مدت 18 سال پرورشم دادی و آنطور که رضای خدا بود مرا تعلیم و تربیت کردی و ای مادرم بدان که من این راه را از روی جهالت انتخاب نکردم بلکه از روی شناختی که از مکتب اسلام داشتم انتخاب و تأیید نمودم و من خدا را عاجزانه شکر می کنم که به من این لیاقت را داد که بتوانم خدمتی برای اسلام هر چند هم کوچک باشد انجام دهم و دین خد را نسبت به شهدا و امام و ملت ایران هر چند هم که جزیی باشد ادا کنم و ای مادرم اگر در دوران عمرم بعضی مواقع باعث ناراحتی و خشم و غضب شما شدم از بزرگی خود کوچکی مرا ببخشید و از من درگذری باشد که خدا هم از من درگذرد و لیاقت زیارت قبر شش گوشه آقایمان امام حسین(ع) و یا سعادت شهدا در راهش را نصیب و روزی من گرداند و اما ای پدر گرامیم ای کسی که با غمهای زیاد و با پینه های دستت مرا به اینجا رساندی و چشم به راه بودی که به آرزوی هایی که برای من داشتی برسی و از مقدم گرامیت حلالیت می طلبم و عاجزانه از شما می خواهم که اگر من کارهایی کردم که موجبات نارحتی و خشم وغضب شما را فراهم کرده مرا ببخشید و از من درگذری و بدان که از روی آگاهی نبوده است و ای پدر و مادرم همیشه به یاد خدا باشید که تنها سازنده کارها اوست و اگر لیاقت شهادت نصیبم شد بی تابی مکن و من نمی گویم که اصلا گریه نکنید و چون می دانم که داغ جوان دیدن سخت و مشکل است ولی برای رضای خدا هم که شده صبر و تحمل کنید که خداوند در قرآن شریفش می فرماید: «ان الله مع الصابرین» بدرستیکه خداوند صابران را دوست دارد. و ای پدر و مادرم بدانید که اگر مرگ کسی فرا رسیده باشد و عمر کسی تمام نشده باشد و حتی اگر در دریای آتش هم قرار بگیرد این چیز باعث مرگش نخواهد شد و بدانید که انسان یک مرگ بیشتر ندارد پس خوش به حال کسی که در پایان عمرش فیض شهادت در راه حق نصیبش شود و این سعادت عظمی نائل آید.
و چند کلامی هم با برادران و خواهران صحبت دارم: ای برادرانم بدانید از شما می خواهم که اگر فیض شهادت نصیبم شد در فقدان شهادت من بی صبری و بی تابی نکنید و صبر را پیشه خود کنید و ای برادرانم همیشه به یاد خدا باشید و به احکام و شرع اسلامی بویژه نماز اهمیت بدهید و همیشه بیاد خدا باشید که سازنده همه کارها و حامی همه مردم تنها اوست و برادرانم اگر شما را اذیت و آزار دادم به بزرگی حود کوچکی مرا ببخشید و ای خواهرانم مرا ببخشید و در فقدان و شهادت من زینب گونه باشید و مانند زینب صبر پیشه خود کنید که صبر بهترین چیزی است که چشم دشمنان اسلام را کور خواهد کرد و در طریق یاری اسلام راه زینب را انتخاب کنید و از زینب در صبر و استقامت از مشکلات سرمشق بگیرید و ای برادران و خواهرانم نیز که به یاد خدا هستید به پدرو مادر کمک کنید که خداوند در قرآن کریمش می فرماید: «بالوالدین احسانا» به پدر و مادر خود نیکی کنید.
و بار دیگر سه کلامی هم با مردم صحبت می کنم و ای مردم قهرمان و شهید پرور ایران من کوچکتر از آن هستم که به شما پیام بدهم ولی من باب تذکر به شما بگویم که رزمندگان با شناخت این راه را انتخاب کردند و این راه همان راه سرخ حسینی می باشد و ای مردم بدانید که در بین مردم ستون پنجم و دشمن فراوان هستید شما بهوش و هوشیار باشید که مهلت به آنها ندهید که باعث اختلاف شوند و ای مردم و ای همه قشرهای مسلمان ایران راه شهدا را ادامه دهید و رزمندگان را یاری کنید که انشاالله فتح و پیروزی نهایی با ماست و هر چه شما کردید و یاری امام این پیر مرشد جماران.
ساعت 15/5 بعد از ظهر روز چهارشنبه مورخ 1365/3/10 والسلام علی من التبع الهدی
