شهید حیاتی: انقلابی ماندن مهمتر از انقلابی بودن است
به گزارش نوید شاهد یزد؛ شهید «اصغر حیاتی بهادران» 10 فروردین 1341 در روستای بهادران از توابع شهرستان مهریز به دنیا آمد و تا پایان دوره ابتدایی تحصیل کرد. پدرش علی کشاورزی می کرد و مادرش عزت خانم نام داشت. با آغاز جنگ تحمیلی به عنوان بسیجی با سمت تک تیرانداز و بی سیم چی راهی جبهه های حق علیه باطل شد. سرانجام 18 اردیبهشت 1361 بر اثر اصابت ترکش به قلب و پا به شهادت رسید. پیکرش در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
وصیت نامه:
«انا لله وانا الیه راجعون»
با درود و با سلام باشد به امام امت و امت قهرمان ایران وصیت نامه خود را شروع می کنم که من با میل و اشتیاق فراوان به جبهه های حق علیه باطل می روم تا از دین اسلام و میهن ایران دفاع کنم به این امید که اگر در این راه کشته شدم پیروز و اگر زنده ماندم پیروزم و چه سعادتی بالاتر از پیروزی.
مادرم بر مزارم گریه مکن و استوار بمان و به دشمنان اسلام بفهمان که ما از شهید دادن باکی نداریم و تو ای پدرم گریه مکن و بر شهادت من افتخار کن. و حال پیامی دارم به ملت قهرمان ایران بدانید که انقلاب کردن مهم نیست انقلابی ماندن مهم است. والسلام
سروده شهید اصغر حیاتی از جبهه های نبرد حق:
گوش کن ای مادر از پشت سنگر/ نامه می نویسم با چشمون تر
گوش کن ای مادر از پشت سنگر/ نامه می نویسم با چشمون تر
اول سلام به روی ماهت/ دوم قسم به قلب پاکت
از من نگران نباش مادر/ هوای تو قلب می زند پسر
شبها که خواب ندارم/ تو را تو خواب ببینم
از باغجه های سنگر/ گل قشنگ بچینم
بگو با اون عروس آسمونی/ حرف دلمو با مهربونی
من اینجا پشت سنگرها می جنگم/ خیلی دوش دارم مثل تفنگم
حلقه نامزدی مو در بناده/ دعا کن که برگردم چه دوباره
خاکمون شرف آبرو من/ حتماً شیرین زندگی مونه
خداحافظ مادرتا روز دیدار
