خوابی که دیده بود مشوق جبهه رفتنش شد

  
در اين ساعت شب كه فردا مى خواهم براى ماموريت بروم ، بر اين شدم تا نامه اى بنويسم تا شايد بتوانم آنچه را كه در فكر دارم و اندكى راجع به نظر خود در مورد چند مسئله بنگارم .
   من على زارع بيدكى شهادت به وحدانيت خدا و بى همتايى و بى نيازى او مى دهم و معتقدم به اينكه خداوند براى رهايى انسانها از بند اسارت طاغوت پيامبرانى فرستاده است كه آخرين آنها حضرت محمد (ص ) مى باشد و نيز اعتقاد دارم به اينكه هركس به سزاى عمل خويش مى رسد و براى حسابرسى ، روز جزايى در كار است تا اينكه همه افراد بشر خود ، در پيشگاه حضرت الله اعمال خود را بنگرند تا چه كرده اند و منزلگاه آنها كجا است . و نيز معتقدم به اينكه جهان بر اساس عدل آفريده است و چون هر چيزى يك معبودى دارد ، عدل نيز آفريده خداى مطلق است و عدل مطلق جز خدا نيست و همچنين به امامت مولايم على (ع ) و يازده فرزندش معترف هستم و به ولايت فقيه و امامت مستضعفين بر روى زمين نيز اعتقاد دارم  مبتنى بر اينكه روزى خواهد رسيد كه آنها كه هميشه در بند ظالمان بوده اند ، به پيروزى نهايى خواهند رسيد و ولى فقيه كه نماينده آنها  است به رهبرى خواهد رسيد تا زمانيكه جهان به سرمنزل عدالت برسد و امام زمان (عج ) آن جامعه بى طبقه توحيدى را بسوى الله پيش ببرد .

مرد عمل باشید نه شعار

اما آيا رسيدن به اين جامعه با دست روى هم گذاشتن ما و فقط اميد ولى بدون عمل امكان دارد ؟ مسلما نه . ما بايد در راه رسيدن به اين مقصود بزرگ بكوشيم با ايمان يعنى با عقيده و عمل زيرا  « ان الحياه عقيده و جهاد » اميدوارم هرچه زودتر مردم ما به آگاهى نسبت به مسايل اسلام و عمل به اسلام ، هرچه زودتر پيروز و موفق شوند . زيرا آگاهى نسبت به مسايل اسلام و قرآن است  كه انسانها را آزاد مى كند ما بايد بر اساس قرآن قيام كنيم تا قسط بر جامعه حكمفرما شود ، و اين نمى شود مگر اينكه آهن را بر دست بگيريم و از قرآن و منفعت مردم دفاع كنيم كه در آهن است كه منافعى براى مردم است و در آن رنج فراوان است .

 و شما پدر ، مادر ، برادر ، خواهر:

 اگر من كشته شدم براى كشته شدنم كمتر گريه كنيد ولى از خدا بخواهيد كه مرا جزء شهدا قرار دهد من فقط براى آزادى وطن اسلامى خود و پيروزى انقلاب اسلامى به جبهه آمدم تا به يارى خدا وطن خود را آزاد و آوارگان اين جنگ  انشاءالله به خانه هايشان برگردند . هيچكس به من در رفتن به جبهه دستور نداد خودم انتخاب كردم . چون شب گذشته و چراغ روشن است و بچه ها مى خواهند بخوابند مجبورم ديگر خداحافظى كنم البته يك كاغذ ديگر دارم كه ضميمه همين نامه مى كنم به آن عمل شود .

در اين موقع كه كشور اسلامى ايران در معرض تهاجم دژخيمان صدامى قرار دارد  بر هر مسلمان آگاه است كه تا آنجا كه مى تواند در رفع اين مشكل بزرگ و اين تجاوز آشكار بكوشد تا بايارى حضرت حق وطن عزيزمان از زير چكمه هاى نابكاران رها شود و اين بنده كوچك كه خود را مسلمان و فرزند ايران مى دانم برآن شدم تا وظيفه خود را تا آنجا كه مى توانم نسبت به انقلاب اسلامى و ايران عزيز انجام دهم و در همان شب كه عازم جبهه بودم خواب ديدم كه محله مان پر از آشوب بود و گروههايى بودند كه مسلح بودند و محل را به آشوب كشيده بودند و از سوى ديگر من هم سلاح داشتم و تنها كسى بودم كه اسلحه مجاز داشتم بنابراين گذاشتم كه محل را از آشوب نجات دهم و استاد احمد صادق هم در همان عالم خواب به من گفت فقط تو مى توانى بيدك را نجات دهى . وقتى از خواب بلند شدم در عزم خود راسخ تر شدم (براى جبهه ) ولى من كسى نيستم كه بتوانم خدمتى بكنم . شايد خون من بتواند براى اسلام و وطن در مقابل كفر سدى ايجاد كند تا از هجوم بيگانگان محفوظ بمانند .
  چون وقت ندارم زياد مزاحم نمى شوم به همه مردم سلام مى رسانم و اميدوارم پيروز و موفق باشند  به پدر ، مادر ، برادران و خواهرانم سلام فراوان مى رسانم . هم اكنون عازم ماموريت هستم و چون نمى دانم برمى گردم يا نه ، خواهشمندم به اين وصيت عمل شود :
اگر كشته شدم و جنازه ام بدست آمد پهلوى قبر عمو حسين به خاكم بسپاريد و اگر بدنم پيدا نشد بدانيد كه در قلب همه مظلومين تاريخ جاى دارم . با التماس از شما ، پدر ، مادر ، برادرها و خواهرانم و ديگر اقوام و دوستان مى خواهم برمن زياد گريه نكنيد ناله و ضجه مطلقا نكنيد و از برادرهايم تقاضا مى كنم مادرم را به زيارت ائمه پاك ببرند تا شايد اين مادر زحمتكش هم فراموش كند .