انتشار در سالگرد شهادت
کاش در کنارم حضور داشتی، هر لحظه به تو فکر می‌کنم دلم آرام می‌شود و هر وقت برای تو می‌نویسم دلخوشم و دلم می‌خواهد برای تو بیشتر و بیشتر بنویسم و به دست فرشته‌ها بسپارم که برای تو بیاورند، جملاتم را می‌نویسم و در ذهنم مرور می‌کنم و بار‌ها و بار‌ها جملات تکرار می‌شوند. پدرم هنوز در رفاقت حسابت می‌کنم، چقدر دلم برایت تنگ شده است.

به گزارش نوید شاهد ایلام؛ نگار حسنوند فرزند شهید والامقام مریدعلی حسنوند در سالگرد شهادت دلنوشته‌ای تقدیم روح پدر بزرگوارشان نموده است.‌
می‌نویسم برای پدرم

پدر‌ای کسی که با دل من همنشینی‌

ای که زیباترین بر انگشتر نگینی

در مرام و صداقت‌ای که از همه بهترینی
در رفاقت با دل فرزند خود بی بدیلی ...

پدرم هنوز در رفاقت حسابت می‌کنم، چقدر دلم برایت تنگ شده است.
کاش در کنارم حضور داشتی، هر لحظه به تو فکر می‌کنم دلم آرام می‌شود و هر وقت برای تو می‌نویسم دلخوشم و دلم می‌خواهد برای تو بیشتر و بیشتر بنویسم و به دست فرشته‌ها بسپارم که برای تو بیاورند، جملاتم را می‌نویسم و در ذهنم مرور می‌کنم و بار‌ها و بار‌ها جملات تکرار می‌شوند.

با آمدنم بر سر مزارت می‌خوانم تو کجا هستی؟ آیا در آرامگاهت هستی؟ یا فقط در قاب عکسی هستی که هر زمان دلم برای تو تنگ می‌شود آن را بوسه باران می‌کنم.
دوست دارم با تو صحبت کنم تا اندکی از دلتنگی هایم کم شود، ولی فقط می‌توانم برایت بنویسم و آن را بر روی یک تکه کاغذ پیاده کنم.

پدر مرا ببخش

مرا ببخش که هرگز برای نبودت جلوی دیگران اشک نریختم که نکند دلشان بگیرد.
مرا ببخش که عشق به تو را پنهان کردم تا نخواهند دیگران ناراحت شوند.

مرا ببخش که دلتنگی‌هایم برایت را پنهان کردم تا دیگران نفهمند و غم و غصه بخورند، مرا ببخش.

پدرم دوستت دارم به پاس اولین بوسه‌ای که به رسم مهر در اولین ساعات تولد به گونه ام زدی و من نفهمیدم و به یاد سوزنده‌ترین بوسه‌ی آخر که من به رسم وداع به صورتت زدم و تو نفهمیدی.
هر ساله روز پدر را تنهایی در دلم برایت جشن می‌گیرم، نمی‌دانم چه کردم که تو و مادر از دستم رنجیدین و اینگونه مرا تنها گذاشتین.

شاید اگر مادر بود نبودنت را با او تقسیم می‌کردم و بار نبودنت بر دوشم سبکتر می‌شد، اما حالا که او هم به تو پیوست و مرا تنها گذاشت بیشتر دلم برایتان تنگ می‌شود....

اما از اینکه تو شهید شده‌ای و من فرزند شهیدم افتخار می‌کنم. می‌گویند شهداء روز مرد نداشتند، تمامی روز‌های خود را مردانه ساختند، تنها جورابشان سوراخ نبود، تنها لباس‌های چروکیده و پاره‌ای نداشتند، تنها دستان زخمی نبودند و پیکر خسته و لب‌های تشنه بر آب و شکمی گرسنه برای یک تکه نان، لیک پیکری سوراخ شده و زخمی از گلوله ترکش و مین تنی آرام خفته در خاک ...
این دلنوشته تقدیم به تمام پدرانی که با دل پاک و با غیرت در آسمان‌ها و زمین همسفر عشقند.
نگار حسنوند فرزند شهید مریدعلی حسنوند

گفتنی است شهید «مرید علی حسنوند» متولد ۱۳۵۵، شغلش رانندگی بود که پانزدهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۴ بر اثر برخورد با مین به جای مانده از دوران جنگ تحمیلی به درجه رفیع شهادت نایل آمد. از وی یک فرزند دختر به اسم نگار به یادگار مانده است.

دلنوشته/ پدرم هنوز در رفاقت حسابت می‌کنم

انتهای پیام/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده