این انقلاب پیروز است و هر کس سد راه آن شود یقینا رسوا خواهد شد

به گزارش نوید شاهد یزد، شهید عباس کلانتری شادکام 30 بهمن 1338 در روستای شادكام تابعه شهرستان بافق به دنیا آمد. پدرش حسن كشاورزی و بنایی می‌كرد و مادرش گوهر نام داشت. تا پایان دوره كاردانی درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. سرانجام 6 فروردین 1361 با سمت فرمانده دسته در رقابیه بر اثر اصابت گلوله و تركش به شهادت رسید. پیکرش در گلزار شهدای امامزاده عبدالله شهرستان زادگاهش به خاک سپرده شد.

وصیت نامه:

«قسم به اسبانی که نفسشان به شماره افتاد و درتاختن از سم ستوران بر سنگ آتش افروختند و بر دشمن شبیخون زدند تا صبحگاه آنها را به غارت گرفتند.» (قرآن کریم)

چه زیبا و تماشایی است قامت مجاهدی که کوله باری از ایمان بی پروا از غرش توپ و تانک در میان دود و آتش و فریاد و رگبارمسلسلها مردانه به پیش می‌تازند، پرخروش و بی باک برای خدا که «الا بذکرالله تطمئن القلوب» (رعد 27)

این نهایت عظمت مردان خدا ست که با ظلم ستیز می‌کنند، می کشند و کشته می شوند که شهادت اوج پیروزی است و چه شیرین است لحظه وصل، آنگاه که پرنده ی روح از قفس تن آزاد و آرام آرام به سوی معبود به پرواز در می آید، چه زیباست به یاد خدا زیستن و سرانجام با افتخار مردن، هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق، ثبت است در جریده عالم دوام ما اینک با قلبی مالامال از عشق به جهاد و شهادت در آروزی حمله وسیع به دشمن خدا و خلق لحظه شماری می کنم، بر طبق یک سنت پسندیده اسلامی باید وصیت نامه ام را بنویسم.

برادران و خواهران مسلمان قدر انقلاب اسلامی را که با خون پاک عزیزان فراوانی آبیاری شده و امروز چون درختی تنومند در مقابل طوفانها یی که ابر قدرتها به وجود آورده اند مقاومت می کنند بدانید، این انقلاب به خواست خدا وند پیروز است و هر کس سد راه آن شود یقینا رسوا خواهد شد و نیز قدر امام را بدانید که اگر این رهبر آگاه نبود بدون شک از انقلاب هم به این عظمت خبری نبود و هنوز با خواری و ذلت در زیر سلطه ی اجانب زندگی می کردیم، پس خدا را شکر کنید و از امام اطاعت و فرمانبرداری کنید و کسانی که توانایی ندارند ایشان را دعا کنند تا به خواست خدا دشمن شکست بخورد و بار دیگر اسلام در دنیا موج ایجاد کند، تمامی ظالمین و ستمگران را به کام مرگ بکشد.

پدر عزیزم که در راه پرورشم و باسواد کردنم متحمل رنجهای فراوان شدید و من آنطور که می بایست هیچگاه نتوانستم در طول زندگی خدمتی برای شما بکنم. بنابراین زیاد به گردن من حق دارید که امیدوارم مرا حلال کنید. امیدوارم خدا شما را برای سرپرستی خانواده خود حفظ کند، با شهادتم بی تابی نکنید و صبر داشته باشید که «ان الله مع الصابرین» (بقره153)  و تو ای مادرم ای باغبان من که در برف و باران و گرما و سرما شبهای پر حرارت جوانیت را سر گهواره من به بیداری گذرانیدی و اشک دیده ات را همچون باغبان نثار راه من داشتی تا زمانی تماشا گر قدمهای این موجود ضعیف گردی. از من به نحو شایسته محافظت و نگهداری کردی و امروز که خداوند این امانت را از تو گرفت، من ارمغانی جز این پیکر خونین ندارم که به تو تقدیم کنم ولی خیال مکن این همه سعی و کوشش بی اجر و مزد می ماند. بدان که با شهادتم تو نزد خدا عزیز و من سرافراز گشتم.

مادرم به تو درود می فرستم و دستهای مادرانه ات را می بوسم و چهره غم گرفته ات را باران بوسه می دهم. می دانم که تاب فراق مرا نداری. از آرزو هایی که در مورد من داشتی کاملا آگاهم. می دانم که هنوز از داغ برادر جوانم پشت خمیده ات راست نشده و پیراهن سیاه به تن داری و با شهادت من دیگر اشکی برای ریختن در کاسه چشم نداری و مهمترین سفارشم به شما این است که برایم گریه و زاری نکنید چرا که گریه برای شهید معنی ندارد. و در آخر از شما خواهرانم که با تحمل آن همه رنج و مشقت و کار مداوم قالی بافی مخارج ناشی از تحصیلات مرا در شهر فراهم ساختید تشکر می کنم. امیدوارم خداوند به شما عزت عطا فرماید و تا آخر عمر دلسوز یکدیگر باشید. برای شما نیز از خداوند طلب صبر می کنم. خدا را شکر کنید و امام را دعا. دیگر عرضم تمام شد. به امید دیدار در روز موعود (معاد).

عباس کلانتری - 1360/12/26 قدر امام را بدانید که اگر این رهبر آگاه نبود بدون شک از انقلاب با این عظمت خبری نبود و هنوز با خواری و ذلت در زیر سلطه اجانب زندگی می کردیم پس خدا را شکر کرده و از امام فرمانبرداری کنید.