شهید "حسینی نسب" : «شهدا وصیت می نویسند که بگویند ما در آن دنیا زنده هستیم »

به گزارش نوید شاهد یزد شهید سید علی اکبر حسینی نسب 15 اسفند 1346 در شهرستان یزد به دنیا آمد و تا پایان دوره ابتدایی تحصیل کرد. با آغاز جنگ تحمیلی به عنوان پاسدار با سمت فرمانده دسته راهی جبهه های حق علیه باطل شد . سرانجام 10 اردیبهشت1364 در شرق رود دجله بر اثر اصابت ترکش  به شهادت رسید.

((یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلَى تِجَارَةٍ تُنْجِیکُمْ مِنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿١٠﴾ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِکُمْ وَأَنْفُسِکُمْ ذَلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١﴾ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَیُدْخِلْکُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الأنْهَارُ وَمَسَاکِنَ طَیِّبَةً فِی جَنَّاتِ عَدْنٍ ذَلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ))  (سوره صف)

((خدا در این آیه شریفه مردم را دعوت به یک معامله که به سود انسان است می کند برای اهل ایمان آیا شما را به تجارتی سودمند که شما را از عذاب دردناک (آخرت )نجات بخشد دلالت کنم آن تجارت این است که به خدا و رسول او ایمان آرید و به مال و جان در راه خدا جهاد کنید این کار (از هر تجارتی ) اگر دانا باشید برای شما بهتر است تاخدا گناهان شما را ببخشدودر بهشتی که زیر درختانش نهرهای آب گوارا جاریست داخل گرداند و در بهشتهای جاودان منزلهای نیکو عطا فرماید این همان رستگاری بزرگ بندگان است))

امیدوارم که خداوند این بار توفیق شهادت در راهش را نصیبم گرداند

بانام خدا با یادخدا و اولیاءو انبیایش با سلام به رهبر کبیر انقلاب نجات دهنده اسلام وبا سلام برحافظان انقلابش رزمندگان دلیر اسلام وسلام بر ارواح طیبه شهدای زنده (معلولین انقلاب) و درود و سلام بر امت شهید پرور ایران بخصوص پدر و مادر های شهدا و پدرومادرخودم .
اینک که قلم در دستم روی کاغذ می لغزد به یاد دارم بارها قلم را به دست گرفتم و به روی کاغذ لغزاندم و وصیت نامه را نوشتم به این امید که دیگر زنده باز نگردم ولی چه کنم سعادتش نصیب نگشت هم اکنون امیدوارم که خداوند این بار توفیق شهادت در راهش را نصیبم گرداند انشاالله البته میدانم که رسیدن به درجه و مقام لقاءالله و زیارت خداوند مختص به افراد صالح و متقی است لکن دراینجا توبه و ندامت خود را با کمال سرافکندگی و خجالت به پیشگاه حضرت باریتعالی و رحمت نامنتهای او میبرم و امیدوارم که به حق محمد و آل محمد (ص)گناهان ما را ببخشدو در آخرت شفاعت امام حسین (ع) را نصیب ما گرداند.

یادتان نرود شهدا زنده اند

حال چند تذکر اول برای خودم و دوستانم و سروانم در این آیه ای که تلاوت شد خداوند دعوتمان می کندکه ما را نزد خودش ببرد و هیچکدام از ماها نیستیم که نخواسته باشیم به مهمانی خداوند برویم بعضی ها نمی دانم به چه فکر می کنند که در این راه شرکت نمی کنند. بارها وصیت نامه های شهدا برایشان تلاوت شده باز آنها گوش شنوا ندارند. شهدا وصیت می نویسند که بگویند ما در آن دنیا زنده هستیم و شما هم سر قبرشان بخوانید و پس از یک ساعت یادتان نرود آنها که خوب فهمیدند و خوب راهی را انتخاب کرده اند و رفتند و آن دلسوزی برای ماهاست که وصیت به من و تو میکند.

من خود شاهد بودم وقتی وصیت نامه شهید تلاوت می کنند بیشتر مردم نچ نچ می کنند و میگویند این چقدر خوب بود و یا فلان کار کرد هیچکس به فکر این نیست که چرا من نتوانستم بروم و از او سبقت بگیرم  چرا ما هنوز نباید بفهمیم الان امام فرمان واجب کفایی داده است معنی آن است که باید برویم تا بگویند الان کفایت کرده تا وقتی که رادیو و تلویزیون اعلام می کند بر همه واجب است که برویم نه اینکه وقتی که وصیتنامه شهدا را می خوانند بگویم فردا میرویم و یا وقتی که کارمان روبراه شد می رویم کار را که من و تو نمی توانیم روبراه کنیم همه کارها دست خداست و فقط او قادر است البته یه خورده هم دست انسان است ولی وقتی که یک امر واجب دین پیش می آید باید زودی آن مسئله ای که داریم حل کنیم و برویم.

چرا وقتی که سر قبر هستیم می گوییم فردا می رویم و فردا یادمان هم نیست چرا الان تا دیر نشده و عزرائیل  به سراغمان نیامده نرویم به خدا قسم خدا خیلی لطفش نصیبمان شده و در این زمان ما راخلق کرده که به هر جایی که می خواهیم می توانیم برسیم. این چند روزه دنیا که به قول قرآن صبحی تا شب و یا شبی تا صبح بیش نیست و خدا هم مشکلی برای ما ایجاد نکرده که مانع رفتن ما بشود ما باید برویم و مشکل اصلی را حل کنیم زود می اید که نامه اعمالمان را به دستمان می دهند و آن وقت باید حسرت بخوریم که ای کاش ان روز یک عمل نیک کرده بودیم یا کاش می توانستیم حالا برگردیم و کار نیک بکنیم .