بزرگان مسجد را واسطه رضایت مادر کرد

نویدشاهدیزد:

باشروع جنگ تحميلي،  او كه نوجواني شانزده ساله بيش نبود ميل واشتياق عجيبي براي شركت در جنگ وجبهه داشت ولي هر موقع كه خواست به جبهه برود بامخالفت خانواده که دامادشان نیز شهيد شده بود- روبرو می شد. تا اينکه بعداز دوماه دوره ی آموزش نظامي در مسجد و پايگاه محل ناگزيرشد كه چند نفر را از مسجد به در خانه بفرستد بدین منظور که امّا همچنان مادر كه در سال اول جنگ، با اعزام پسرخودبه جبهه مخالفت مي كرد ، هنگامي كه اين چند نفربه عنوان واسطه ای اجازه و اذن اعزام به جبهه سیّد اکبر به منزل ایشان رفتند، مادر؛ خود را در برابر خدا شرمسار ديد وباكمال ميل رضايت نامه  را با جمله ی« خون پسر من كه از خون هيچ كس رنگين تر نيست» امضاء كرد واين بود كه دوستان او با دست پر به نزد سیّد اکبر بازگشتند ورضايت نامه را به او دادند.

اكبر كه سر از پا نمي شناخت به سرعت به خانه آمد وپس از تشكّر از مادر در صدد رفتن به جبهه بر آمد. چون او همه ی كارها را قبل از اين كه رضايت نامه بگيرد انجام داده بود ، به همین دلیل فردای آنروز عازم جبهه شد ، خانواده ی سیّد اکبر كه از برخورد مادر  متعجّب و شگفت زده شده بودند به او گفتند: آيا مطمئني كه با كمال ميل راضي هستي پسرت به جبهه برود ومادر با تكان دادن سر براي آخرين بار رضايت خود را نشان داد .