شهادت،پیروزی واقعی من است

وی در دامن پدر ومادري مذهبي و متديّن تربيت شد. از همان كودكي او را به مكتب فرستادند تا قرآن ياد بگيرد ، رمضان هم كه از هوش واستعداد سرشاري بهره مند بود، در همان كودكي قرآن را فراگرفت وبعد از آن به دبستان رفت وخواندن ونوشتن را در همان روستايي كه به دنيا آمده بود - روستاي بنستان - آغاز كرد ، بعد از اتمام دبستان ناگزير شد براي ادامه تحصيل به بهاباد برود وراهنمايي را در آنجا ادامه دهد به همين علت مي بايست هر روز مسير بیست و چهار كيلومتري خانه تا مدرسه را با دوچرخه طي كند ، با اين كه اين مسير براي این نوجوان سخت ومشقّت آور بود ولي به علّت عشق وعلاقه زيادي كه به تحصيل داشت هر روز اين مسير را ركاب مي زد تا مبادا از تحصيل بازماند .

در سال 1364 به درخواست وی به كلانتري یازده شهيد چمران انتقال يافت كه به علّت علاقه زياد به روحانيّت و انقلاب به مدّت يك سال پاسداري از بيت امام جمعه محترم يزد، حضرت آيت الله خاتمي را بر عهده داشت بعداز آن در سال 1365 به شهرستان بافق منتقل شد و پس از پنج سال خدمت صادقانه در بافق به منطقه ی بهاباد رفت و از سال 1371 تا سال 1375 در پاسگاه انتظامي بهاباد به عنوان مسئول راهنمايي و رانندگي به خدمت پرداخت بعد از آن به پاسگاه انتظامي محروم و دور افتاده ی آسفيج از توابع بهاباد انتقال يافت ،  حدود نُه سال صادقانه و دلسوزانه براي مردم محروم آسفيج خدمت كرد تا جايي كه موقع انتقالي وي به يزد مردم آن منطقه با نوشتن نامه هاي زيادي به فرماندهي انتظامي استان يزد خواهان برگشت او به پاسگاه آسفيج بودند .