دیدار با مقام معظم رهبری تنها خواسته جانباز میبدی

وی 24 بهمن 1362 درحالی‌که 35 سال داشت از سوی تیپ الغدیر یزد به جبهه نبرد حق علیه باطل اعزام شد و پس از حضور در خط مقدم جبهه، در جریان عملیات خیبر و منطقه طلاییه براثر موج و ترکش‌های انفجار دچار مصدومیت شدید از ناحیه صورت شد که زیبایی صورت خود را به‌طور کامل از دست داد.
حاج حسین حتی در نفس کشیدن هم با مشکل مواجه است و با توجه به اینکه بینی خود را به‌صورت کامل ازدست‌داده، همیشه باید از دهان نفس بکشد و این موضوع به‌ویژه آن زمانی سخت می‌شود که وی می‌خواهد غذا بخورد و هنگام غذا خوردن امکان نفس کشیدن را از دست می‌دهد.
این جانباز میبدی علی‌رغم همه مشکلاتی که دارد به دلیل مجروحیت شدیدی که برایش رخ‌داده و بخشی از صورت وی را از بین برده است به خاطر اینکه دیگران از دیدن او آزرده نشود ترجیح داده خانه‌نشین باشد.
حاج حسین برای بهبود پیدا کردن اجزای صورتش بیش از 25 عمل جراحی بر صورتش انجام داد و پزشکان مختلفی اقدام به جراحی صورت وی کردند که بسیاری از این اعمال جراحی نه‌تنها سبب بهبود وضعیت صورت وی نشد بلکه مشکلاتش را هم بیشتر کرد و دوباره عمل جراحی برای رفع این مشکلات انجام می‌دادند.
الآن و پس از گذشت بیش از 35 سال از جانبازی حاج حسین خسرو خاور، وی در صورتش اجزای مهمی همچون بینی و فک بالایی را ندارد و از طرف دیگر هر دو چشمان وی هم به‌صورت کامل و در همان زمان مجروحیت بینایی خود را از دست دادند تا حاج حسین این روایت، برای همیشه از نعمت دیدن هم محروم بماند.
حاج حسین هیچ‌چیز برای خود وزندگی‌اش نمی‌خواست و پیش‌ازاین هم به خبرنگاران گفته بود که تنها یک آرزو در دل او هست که مشتاق آن است، آرزویی که تحققش مرهمی بر سال‌ها سختی و درد و خانه‌نشینی است، حاج حسین دیدار رهبرش را خواست.
دیدار امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) بزرگ‌ترین آرزویی است که در دل حاج حسین است، او در دیدار چند روز قبل رهبر معظم انقلاب با اقشار مردم حضور داشت، دیداری که پیش‌ازاین نیز در سال 86 و در جریان سفر پر خیروبرکت ولی امر مسلمین رهبر معظم انقلاب به استان یزد در ورزشگاه شاهدیِه  رخ داد و او در کنار جمع چند هزارنفری حاضر بود و سخنان رهبر معظم انقلاب را می‌شنوید.
خسرو خاور این جلسه را یکی از بهترین زمان‌های زندگی‌اش می‌داند و قطعاً نشست چند روز قبل هم برای حاج حسین ارزش بسیار زیادی داشت اما او چشمی در صورتش نداشت که بخواهد از فاصله دور نظاره‌گر سیمای نورانی امامش باشد و خواست و آرزوی جانبازی که 35 سال خانه‌نشین بوده این است که یک‌بار بتواند در فاصله نزدیک به حضور رهبر معظم انقلاب برسد.
روایت آرزوی حاج حسین روایت عاشق و معشوقی است و او تنها می‌خواهد با چشم دل رهبر انقلاب را از نزدیک ببیند، دیداری که به گفته خودش هیچ در آن نخواهد گفت و اگر هم بگوید تنها طلب دعای فرج امام زمان (عج) است؛ حاج حسین شاید نبیند و نخواهد چیزی بگوید اما تنها یک آرزو دارد و آن‌هم تحقق این دیدار است.