هویزه سکوی پرواز شهید «اکبر حاجی مهدی» شد
به گزارش نوید شاهد یزد، شهید «اکبر حاجی مهدی» دهم بهمن‌ماه ۱۳۳۴ در یک خانواده کارگری در منطقه قلهک تهران متولد شد.پدرش میرزا محمود کارگربنایی بود و مادرش بی بی خاتون نام داشت. دوره ابتدایی را در یزد گذرانید. دوره متوسطه را شبانه درحالیکه روزها به کار بنائی مشغول بود، سپری کرد. در آغاز جوانی درصدی از درآمد حاصله از کار خود را صرف خرید کتاب و اهدا به کتابخانه های محلی می نمود. دوستانش را بیشتر جوانان و کسانی تشکیل می داد که در کتابخانه با مسجد با آنها آشنا می شد.
وی در سال 1357 دیپلمش را در رشته ساختمان گرفت. همان سال اوج مبارزات مردم علیه رژیم سلطنتی و شاه خائن پهلوی بود. او نیز در حد توان خود کوشید نیز همه آشنایان و دوستان را به همکاری با انقلاب تشویق نمود تا سرانجام به محض خبر ورود امام، امت خمینی بت شکن به وطن، خود را به تهران رسانید و تا مدتها بعد از ۲۲ بهمن در تهران بود که یک نوبت به یزد آمد تا برای شرکت در سپاه پاسداران مدارک مورد نیاز را تهیه نماید از جمله معرفی نامه ای از سه تن از روحانیون مبارز و انقلابیون متعهد شهر یزد گرفت و با تایید حضرت آیت الله صدوقی اعتبار نامه خود را کامل نمود و به تهران مراجعت و به لباس سپاه پاسدار مفتخر گردید.
از اوایل بهار 1358 اطلاعاتمان از نامه‌هایش می‌باشد. بطوریکه ماموریتهای سختی را گذرانید. مدتها در تهران و سپس برای آرام کردن آشوبهای خرمشهر و کردستان فعالانه شرکت داشت مدتی را نیز پاسدار مجلس خبرگان در زمان تدوین قانون اساسی بود در مهرماه 1359 که به دیدنش به پاوه رفتیم او در ارتفاعات شهر پاوه مشغول پاسداری بود و در همان روزها با شروع جنگ تحمیلی عراق عازم قصر شیرین و سومار گردید و پس از دو ماه اوایل عاشورای ۱۴۰۱ هجری قمری برای بازدید خانواده به یزد آمد. تنها با یک روز مرخصی به تمام فامیل سر زد و همه را به استقامت همکاری دعوت نمود و به تهران عزیمت نمود، با وجود اتمام دوره ماموریتش نیز مجدد دواطلبانه به جبهه اهواز اعزام شد و در منطقه هویزه در خط اول جبهه جنگ بین اسلام و کفر مستقر گردید. از نامه‌هایش مشهود است به سرپرستی گروهی از افراد بسیج مستضعفین به سنگر بندی در اطراف هویزه مشغول گردید و سرانجام در تاریخ 15 دیماه 1359 در حمله وسیع و پیروزمندانه سپاه اسلام علیه کفر که باعث شادی و تبریک امام و امت مسلمان ایران گردید او نیز شرکت فعال داشت.
سرانجام 16 دیماه 1359 حدود ساعت سه الی چهار بعد از ظهر با یورش ناگهانی ارتش کافر، اکبر و گروهی از بهترین جوانان مبارز و متعهد و مسلمان وطن اسلامی ایران که مرکب از سپاهیان پاسدار و دانشجویان پیرو خط امام و جهاد سازندگی بودند در محاصره قرار می گیرند که با مقاومت شدید باعث کشتار عده زیادی از کفار و در نهایت همگی به شهادت می رسد. هنوز اثری از پیکرش به دست نیامده است. برادرش محمود نیز به شهادت رسیده است.
