جزو كسانى نباشيد كه حضرت على(ع) را خانه نشين كردند
به گزارش نوید شاهد یزد، شهید سید حسن حسینی بغداد آبادی 15 اردیبهشت 1347 در شهرستان مهریز یزد به دنیا آمد و تا پایان دوم متوسطه تحصیل کرد. با آغاز جنگ تحمیلی به عنوان بسیجی با سمت تک تیرانداز راهی جبهه های حق علیه باطل شد. سرانجام 23 اسفند 1363 در شرق رود دجله به شهادت رسید. پیکرش مدت ها در منطقه بر جای ماند تا 22 دی 1373 پس از تفحص در گلزار شهدای بغدادآباد به خاک سپرده شد.
وصیت نامه:
«بسم الله الرحمن الرحيم/ من المؤمنين رجال صدقوا ما عاهدوا الله عليه فمنهم من قضى نحبه و منهم من ينتظر و ما بدلوا تبديلا.»
اگر دين محمد(ص) با كشتن من باقى بماند پس اى شمشير ها مرا دريابيد. امام حسين (ع)
با درود فراوان بر منجى عالم بشريت ولى عصر امام زمان(عج) و با درود فراوان خدمت فرمانده كل قوا خمينى، روح خدا كه از خداوند مى خواهم از عمر ناقابل من بكاهد و بر عمر ايشان بيافزايد و با درود بر جان نثاران كه رفتند، كسانى كه پيش قدم شدند و رفتند شهيدان صدر اسلام تا كربلا و از كربلا تا كربلاهاى جنوب و غرب ايران و با درود بر شهداى اين عمليات و عمليات هاى گذشته. و با سلام و درود خدمت ملت شريف ايران، ملتى كه پس از چند سال زير بار طاغوت و ظلم بودند و شكنجه و سختى ها را تحمل كردند و با خون خود دين مبين اسلام را يارى كردند و مى كنند و بايد بگوييم به گفته امام عزيزمان: همين حضور شما ملت در صحنه است كه تمام توطئه ستمگران را خنثى مى كند.
ملت شريف، ما وظيفه سنگينى داريم و آن وظيفه سنگين اين است كه از خون بيش از 72 هزار شهيد و هزاران جانباز پاسدارى كنيم و براى اين پاسدارى بايد كشته بدهيم و كشته شويم.
برادران و خواهران عزيزم! چند جمله اى به عنوان وصيت نامه به نظرم رسيد كه بايد خدمتتان عرض كنم.
ملت شهيدپرور! ملت عزيز! اگر چه فرزندان شما رفتند، اگر چه دوستان و رفقاى شما رفتند شما آماده باشيد تا اسلحه آن ها بر زمين نيفتد. بدانيد كه اين دنيا جاى ماندن نيست و بايد يک روزى رفت. «ان لله و انا اليه راجعون» ما همه از او هستيم و باز گشت همه به سوى اوست. پس چه بهتر كه در راه او باشد. پس چه خوب است كه براى يارى قرآن و يارى اسلام باشد، براى يارى حسين(ع) زمانمان باشد، تا از اين راه ها به ملكوت پرواز كنيم، پرواز كنيم به سوى معبود، به سوى معشوق.
ملت عزيز! مى دانم كه همه شما گوش به فرمان امام عزيزمان هستيد ولى نگذاريد روزى برسد كه امام تنها باشد. اين حسين زمان را يارى كنيد. خدا نكند شما از جمله كسانى باشيد كه حسين(ع) اين فرزند فاطمه را به جهاد دعوت كردند ولى در مقابل ظلم سر تسليم فرود آوردند، خدا نكند شما از جمله كسانى باشيد كه حضرت على(ع) را خانه نشين كردند. شما در پيشگاه خداوند مسئوليد و شما همه بايد جواب بدهيد. اميدوارم همين طور كه تا حال، براى اسلام، براى قرآن خدمت كرديد اين چند روزتان هم خدمت كنيد. حال با چند روز فاصله همه مى رويم به سوى او. همه بايد برويم. پس چه بهتر كه در حال خدمت باشيم. خدمت به اسلام، خدمت به قرآن و برويد.
مردم عزيز! سخنان ارجمند و پيامبر گونه اماممان اين فرزند فاطمه را گوش كنيد و عمل نماييد شما همه پيرو ولايت فقيه باشيد كه اين مملكت، مملكت ولايت فقيه است. مملكت امام زمان(ع) است. از اين مملكت بايد دفاع كنيم و يكى از دفاع هايى كه بايد بكنيم همين جنگ است ما بايد اين جنگ را كه به نفع اسلام است به نفع قرآن است به پايان برسانيم.
ملت شريف! آن خانواده شهدا چشم انتظارند. آن كودكان شهدا چشم انتظارند تا اين كه اين جنگ به نفع ما تمام شود. تک تک شما مردم يک رزمنده هستيد و برويد اسلحه به دوش بگيريد تا خون اين عزيزان پايمال نشود.
اى مادرم! سلام بر تو و جانم فداى تو. اول روى سخنم با تواست كه همچون شمع براى من سوختى و شب ها را با بى خوابى به صبح كردى و اين چنين فرزندى تربيت نمودى كه فرزندى نيكوكار باشم.
اى مادرم كه اين همه زحمت براى من كشيدى. ان شاالله عوض زحمت شما را حضرت فاطمه(س) بدهد و كارى كردى كه فردا در مقابل جدم رسول الله روسفيد هستى. اگر خواستى روسفيد باشى پس در شهادت من گريه نكن. اگر خواستى گريه كنى براى امام حسين(ع) و على اكبر گريه كن كه من خاک پاى آن ها نمى شوم.
و اما اى پدر عزيزم! در اين چند سالى كه من امانتى بيش نزد شما نبودم مرا آزاد گذاشتيد كه بتوانم خدمتى براى اسلام بكنم، هر چند كه خدمتى براى اسلام نكردم، ولى مى خواهم مرا حلال كنيد چون نتوانستم حق فرزندى را ادا كنم.
چند سخنى با خواهران و برادرانم دار : اى برادرانم كه هميشه به من لطف داشته ايد از شما تشكر مى كنم و اميدوارم خداوند به شما خير عنايت كند. انشاالله كه بعد از شهادت اين برادر حقير هيچ ناراحت نباشيد و اميدوارم همگى حلالم كنيد و هميشه پشتيبان ولايت فقيه باشيد و صفوف نماز جمعه ها را پر كنيد و یک كارى كنيد كه خدمت به اسلام باشد .
و اما اى خواهر عزيزم! تو هم با حجابت مشتى محكم بر دهان ياوه گويان شرق و غرب بزن و اميدارم همچون زينب صبور باشى و در مرگ برادرتان هيچ ناراحت نباشيد و همچون با صبرتان به منافقين كوردل بفهمانيد كه اسلام تا چنين جوانانى دارد، شكست ندارد.
چند سخنى كوتاه هم با دوستانم دارم كه بايد بگويم دوستان عزيز! همه شما مرا ببخشيد و حلالم كنيد هرچند كه من درحق شما كوتاهى كردم همه شما از من راضى باشيد و هر كدام از شماها را ناراحت كردم چه با زبان و چه با عمل، شما مرا ببخشيد. و دوستان عزيزم در نماز جمعه شركت كنيد و همه شما با اين كوردلان داخلى مبارزه كنيد و سنگر مدرسه را حفظ كنيد و با درس خواندن مشت محكمى بر دهان ياوه گويان بزنيد. و چند كلامى هم با شما مردم عزيز و در صحنه دارم كه بايد بگويم: اين خدمت هاى شماست كه به رزمندگان روحيه مى دهد تا بروند بر قلب دشمن بتازند و دشمن خارجى را به زانو درآورند و شما در پشت جبهه و فرزندان رشيد شما در جبهه ها خدمت مى كنند. شما نگذاريد اين منافقين كوردل كه پشت پرده ضربه به انقلاب بزنند آن ها را رسوا بكنيد و به سزاى عمل خود برسانيد.
شما مردم وظيفه سنگينى داريد چطور شما مى خواهيد ساكت بنشينيد و بر سر كودكان فلسطين گلوله ببارد؟ چگونه شما ساكت بنشينيد كه بر سر ملت لبنان گلوله ببارد؟ همه شما در نماز جمعه و جماعت شركت كنيد و گوش به فرمان ائمه جماعت باشيد و همه شما پاسدار حرمت خون اين عزيزان هستيد.
والسلام عليكم و رحمة الله و بركاتة
كاتب بد خط و فرزند كوچک شما
سيد حسن حسينى 1361/10/20
