درخت اسلام با خون ما باید آبیاری شود

وي در سال  1343  در خانواده اي فقير و مسلمان و متعهد و دردكشيده متولد شد . پايبندي خانواده او بويژه مادر بزرگش به اسلام و ولايت فقيه و اصرار آنها به آموختن قرآن باعث گرديد كه از همان كودكي عشق به خدا و خاندان عصمت در جان و قلب مجيد ريشه بدواند . در سنين كودكي با توجه به فقر شديد خانواده و سختي معيشت در روستا درس خواندن را آغاز نمود و در ايام نوجواني بويژه تابستان كه مدارس تعطيل بودند همانند بسياري از نوجوانان به كار مي پرداخت و از نزديك با درد و فقر برخورد داشت و آن را به خوبي لمس و حس مي كرد ، مجيد با سعي و تلاش طاقت فرسا و با تيز هوشي و ذكاوتي كه داشت دوره راهنمايي را در روستا به اتمام رسانيد و به سبب علاقه وافري كه به انقلاب و امام داشت از روستايش جدا شده و به شهر خون و حماسه خرمشهر مهاجرت نمود تا شايد بتواند روحيه انقلابي بودن و ايثار  را در خود تقويت نموده و رشد نمايد و در كنار آن دوره متوسطه اش را نيز ادامه دهد لذا در يكي از دبيرستانهاي خرمشهر ثبت نام نمود و ثبت نام مجيد مصادف با حمله صداميان به خرمشهر و آغاز جنگ بود گويا در مدرسه جنگ ثبت نام نموده بود بدنبال حمله  وحشيانه و بي رحمانه رژيم عراق و به توپ بستن شهر مظلوم خرمشهر و به خاك و خون غلتيدن هزاران  انسان بيگناه مجيد نيز به وظيفه شرعي خود عمل نموده و به مانند همه مردم بسيج شده و آمادگي خود را با تمام رشادت اعلام نمود و به دفعات و كراراً با مراجعه به مسئولين دست اندركار به واسطه قلت(كمي) سن جواب رد مي شنيد ولي شور انقلابيش  باعث شد كه تا مدتها  پس از  شروع  جنگ  در خرمشهر  بماند  كه با اصرار خويشان و نزديكان و وعده هايي كه دادند  او را راضي به ترك خرمشهر نمودند .
مجيد مدتي نيز در بسيج سپاه پاسداران انقلاب اسلامي ميبد فعاليت نمود ولي به علت سختي معشيت به  كار مشغول شد ولي در كار نيز حزب اللهي و ا نقلابي بودن خويش را حفظ نمود ، وي يكي از زحمتكش ترين و فعالترين فرد در خانواده محسوب مي شد و هميشه از انقلاب و امامش سخت دفاع مي كرد.
مجيد در خانواده  و محيط كارش  هميشه از شهادت صحبت مي كرد و مي گفت مگر خون ناقابل من از خون شهداي محراب مدني ها ، صدوقي ها ، دستغيب ها ، اشرفي ها و شهداي هفت تير بخصوص شهيد مظلوم دكتر بهشتي و همچنين از خون حسين كارگر ها و خليل كارگرها و اشتري ها رنگين تر است ، الآن بايد از اين فرصتها استفاده نمود ،الآن درخت اسلام با خون ما بايد آبياري شود ، الآن حسين زمان ياري حسينيان را مي طلبد .بايد رفت ديگر ايستادن جايز نيست لذا مجيد كه تمامي وجودش را عشق به الله فرا گرفته بود داوطلبانه حتي شش ماه مانده به موعد اعزام ثبت نام نموده و اعزام شد .
مجيد عزيز نيز همانند شهداي مظلوم جنگ  تحميلي با هزاران اميد و آرزو به خصوص زيارت كربلا و آزادي قدس از ميان ما رفت . وي در تاريخ 30/8/62  بر اثر اثابت تركش بر چندين نقطه از جسم پاكش كه ياد شهداي كربلا را زنده مي كند نداي حق را لبيك گفته و بسوي او شتافت

وصيتنامه

خدايا من به هيچكس اميد ندارم براي آخرتم و دنيايم و براي روز فقر و بيچارگي ام  آن روز كه همه مردم در قبر مي گذارند و جز تو كسي من را از گناهم خالي نمي كند ، سلام مادر ، از راه دور دستت را مي بوسم دستي كه با دستم آشنايي دارد و. هر وقت آن را مي فشردم گرمي ملايم و خستگي را از تنم بيرون مي كرد . آه مادر ، ما در كودكي  قدر زحمات تو را نمي دانستيم ولي برايم روشن شده است كه چه زحماتي كه نكشيدي و من فرزند كوچكت ارج مي گذارم زحماتت را و اميدوارم  كه بپذيري .
مادر اينجا  جنگ است بين اسلام و كفر و اين راه را من بخوبي مشاهده كردم و افتخار كن كه پسرت تا خون در رگهاي بدنش جريان دارد دست از حمايت امامش بر نخواهد داشت و با صدام و صداميان خواهد جنگيد همانطور كه دلت مي خواهد . مادر چه خوب است كه انسان در راه هدي الهيش شهيد شود و اميدوارم كه اگر چنين شد تو نيز ناراحت نشوي  كه نمي شوي به اميد آنروز كه حق بر باطل پيروز شود