حسینی بود و در حسینه آسمانی شد
شهيدان با خون خود شكوه ملت ايران را زنده كر دند . به خون افتاد گان
كوچه ها ي گلگون ايران زمين ثابت كردند كه كاري حسيني كردند و شهدا خون خود را
فداي انسانيت نمودند ونه گفتن در مقابل مستكبران را به جهانيان اموختند وشما اي
شهيد غلامعباس احمدي تو كه به تبعيت از امام
حسين (ع) خود را فداي انسان اجتماع انساني ومقدسات بشر كردي خود را فداي
توحيدوعدالت نمودي همان كاري كه سرور و
سالار شهيدان كرد و همه افراد بشرامام حسين(ع) و شهداي راه اورا به
همين جهت دوست مي دارند و هر روز قيام حسيني زنده تر وجاويد ترمي شود . غلام عباس در سال1323 در شمسي رستاق يزد چشم به جهان گشود پدرش كشاورز و مادرش خانه دار بود.
دوران دبستان را با موفقيت گذراند و به علت مشكل مالي و نبودن امكانا ت از ادامه تحصيل منصرف و به شغل كشاورزي و شيشه بري روي آورد. از خصوصيات بر جسته شهيد داشتن رو حيه ايثار گري ، شوخ طبعي ، احترام به والدين و اخلاق حسنه بود.او كه در دامان پدر و مادري كه محب اهل بيت بودند پرورش يافته بود و در عزاذاري مولايش بي صبرانه شركت مي كرد در محرم سال 1399 هجري قمري در اوج عزا داري و مبارزه با رزيم ستمشاهي پهلوي و در جريان حمله مزدوران رژيم در حسينيه شهداي شمسي در حاليكه با مشت هاي گره كرده شعار مرگ بر شاه آمريكائي، درود بر خميني (ره) و... بر لب داشت به ضرب گلوله يكي از دژ خيمان به همراهي دياله به شهادت رسيد و شهد شيرين شهادت روح او را به آسمانها برد . او در تاريخ 7 محرم 1399 مصادف با 1357 داراي دو فرزند به نامهاي اعظم ونادر بود كه بعد از شهادت نيز فرزند ديگرش چشم به جهان گشود و نام پدر (عباس)رابر او نهادند يادش گرامي وراهش جاويد باد.
